Czy wiecie, że...? W podporach obliczeniowych można teraz zdefiniować śruby z pełnym gwintem jako poprzeczne elementy wzmacniające ściskanie dla obliczenia "Ściskania w poprzek włókien". Śruby są sprawdzane pod kątem wciśnięcia i wyboczenia.
Dodatkowo sprawdzana jest nośność na ścinanie w płaszczyźnie wierzchołka śruby. Kąt rozłożenia obciążenia można uwzględnić liniowo poniżej 45° lub nieliniowo (zgodnie z Bejtka, I. (2005). Verstärkung von Bauteilen aus holz mit vollgewindeschrauben. KIT Scientific Publishing.
Często zachodzi potrzeba pominięcia mas. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku, gdy wyniki analizy modalnej mają być wykorzystane do analizy sejsmicznej. W tym celu wymagane jest 90% efektywnej masy modalnej w każdym kierunku. Pozwala to na pominięcie masy we wszystkich utwierdzonych podporach węzłowych i liniowych. Program automatycznie dezaktywuje powiązane masy.
Obiekty, których masy mają zostać pominięte w analizie modalnej, można również wybrać ręcznie. Dla lepszego widoku pokazaliśmy to ostatnie na rysunku. W wyniku wyboru przez użytkownika obiektów masowych wraz z skojarzonymi z nimi składowymi masowymi można pominąć masy.
Tutaj masz wolny wybór. Obliczenie ciśnienia w podporach można przeprowadzić w dowolnym punkcie dla obciążenia w kierunkach y i z przekroju. Użytkownik może dowolnie rozróżnić podpory wewnętrzne i zewnętrzne. Użytkownik może zdefiniować współczynnik kc,90 dla parcia prostopadłego do włókien (np. 1,75 dla drewna klejonego warstwowo). Jeżeli jest to dozwolone, długość podpory jest automatycznie zwiększana zgodnie ze specyfikacjami normy. Dzięki temu można przeprowadzić bardziej efektywne obliczenia przy minimalnym wysiłku.
Automatyczne uwzględnianie masy własnej od ciężaru konstrukcji
Możliwy bezpośredni import mas z przypadków obciążeń lub kombinacji
Opcjonalne definiowanie mas dodatkowych (masy węzłowe, liniowe lub powierzchniowe oraz masy wynikające z bezwładności) bezpośrednio w przypadkach obciążeń
Opcjonalne pominięcie mas (na przykład masy fundamentów)
Kombinacje mas w różnych przypadkach i kombinacjach obciążeń
Predefiniowane współczynniki kombinacji wg różnych norm (EC 8, SIA 261, ASCE 7, ...)
Opcjonalny import stanów początkowych (np. w celu uwzględnienia naprężenia wstępnego i imperfekcji)
modyfikacja konstrukcji
Uwzględnianie uszkodzenia w podporach lub prętach/powierzchniach/bryłach
Możliwość zadania kilku analiz modalnych (np. w celu analizy różnych mas lub modyfikacji sztywności)
Wybór typu macierzy mas (macierz diagonalna, macierz spójna, macierz jednostkowa) oraz wskazanych przez użytkownika stopni swobody (translacyjne i rotacyjne)
Metody określania liczby postaci drgań własnych (liczba zdefiniowana przez użytkownika, liczba określana automatycznie - w celu osiągnięcia zadanych efektywnych współczynników masy modalnej, liczba określana automatycznie - w celu osiągnięcia maksymalnej częstotliwości drgań własnych - dostępne tylko w programie RSTAB)
Określanie postaci drgań i mas w węzłach siatki MES
Wyniki w postaci wartości własnych, częstości kątowych, częstotliwości drgań własnych i okresu drgań własnych
Wyniki w postaci mas modalnych, efektywnych mas modalnych, współczynników masy modalnej i współczynników udziału masy
Tabelaryczne i graficzne przedstawienie mas w punktach siatki MES
Wizualizacja i animacja postaci drgań własnych
Różne opcje skalowania postaci drgań własnych
Dokumentacja wyników numerycznych i graficznych w raporcie
Obciążenie przebijające może być określone przez użytkownika na podstawie pojedynczego obciążenia (słupa/obciążenie/podpora węzłowa) oraz wygładzonego lub niewygładzonego rozkładu sił tnących wzdłuż obwodu kontrolnego.
Ponieważ moduł jest w pełni zintegrowany z RFEM, znane są wszystkie węzły przebicia na powierzchni odniesienia. W tym celu można sprawdzić kolizje wyznaczonych obwodów z obwodami sąsiednich słupów.
Istnieje wiele możliwości modelowania dachu. Wprowadzanie geometrii wspomagane jest przez graficzne zilustrowanie geometrii. Modyfikacje przekroju aktualizowane są automatycznie.
Dodatkowo możliwe jest uwzględnienie osłabienia przekroju na podporach. Opcjonalnie można określić, czy ma zostać przeprowadzone obliczenie ciśnienia podporowego na stronie krokwi.
Obciążenia stałe (na przykład konstrukcja dachu) można wprowadzać za pomocą obszernej biblioteki materiałów, którą można rozszerzać. Obciążenia od wsporników i pieczęci/ściągów można wprowadzać osobno. Generatory zintegrowane z RX-TIMBER Purlin umożliwiają wygodne generowanie różnych przypadków obciążenia wiatrem i śniegiem. Obciążenia skupione i rozłożone można dodawać ręcznie.
Przypadki obciążeń są przedstawiane graficznie i nakładane w automatycznie generowanych kombinacjach obciążeń zgodnie z EC 5. W przypadku obliczeń stanu granicznego stateczności i użytkowalności dane można zmienić ręcznie, na przykład w przypadku wsporników (okap dachu) należy pominąć SGU.
Po uruchomieniu programu należy zdefiniować normę oraz metodę, według której zostaną przeprowadzone obliczenia. Obliczenia w stanie granicznym nośności i użytkowalności mogą być obliczane według metody liniowej i nieliniowej. Przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników są następnie przydzielane do różnych typów obliczeń. Dalsze tabele umożliwiają określanie materiałów i przekrojów. Dodatkowo można przydzielać parametry dla pełzania i skurczu. Współczynniki pełzania i skurczu zostaną automatycznie dopasowane w zależności od wieku betonu.
Geometria podpór jest określana na podstawie danych obliczeniowych, takich jak szerokości i typy podpór (podpora bezpośrednia, monolityczna, końcowa lub pośrednia) oraz redystrybucja momentów i siły tnącej oraz redukcja momentu. Moduł CONCRETE automatycznie rozpoznaje typy podpór z modelu w programie RSTAB.
W podzielonym na segmenty oknie można wprowadzić określone dane zbrojenia, takie jak średnice, otulina betonowa i typ stopniowania zbrojenia, liczba warstw, zdolność cięcia strzemion oraz typ zakotwienia. W przypadku obliczania odporności ogniowej konieczne jest zdefiniowanie klasy odporności ogniowej, właściwości materiałowych związanych z pożarem oraz strony przekroju narażonej na działanie ognia. Pręty i zbiory prętów można zestawiać w specjalnych 'grupach zbrojenia', z których każda ma inne parametry obliczeniowe.
Oprócz tego, podczas prowadzenia analizy szerokości rys można dostosowywać wartość graniczną maksymalnej szerokości rys. Dodatkowo dla zbrojenia można określać geometrię przekrojów o zmiennej wysokości.
W przypadku wybrania sytuacji obliczeniowej 'Wyjątkowej' automatycznie uwzględniane są oddziaływania wyjątkowe, takie jak trzęsienie ziemi, obciążenia wybuchem, kolizje itp. Podczas stosowania norm niemieckich można automatycznie uwzględnić stan 'niziny północnoniemieckiej' poprzez wybór sytuacji obliczeniowej 'Wyjątkowa - śnieg'.
W osobnym oknie dialogowym można wprowadzić szczegółowe ustawienia dla obliczeń:
Metoda obliczeń według DIN 18800
Metoda obliczeniowa 1 wg el. (321)
Metoda obliczeniowa 2 wg El. (322)
Metoda analizy
Sprężysto - plastyczny według DIN 18800
Sprężysto-sprężysty zgodnie z publikacją Kretschmar, J./Österrieder, P./beirow, B.
Obciążenie graniczne przekrojów ogólnych
Przekroje ogólne - obejmują one wszystkie przekroje, które nie mogą być przypisane do pojedynczych lub podwójnie symetrycznych przekrojów dwuteowych, przekrojów skrzynkowych lub rurowych - mogą być również obliczane zgodnie z metodą prętów równoważnych na wyboczenie giętne. W tym przypadku jednak plastyczne właściwości przekroju są określane bez warunków interakcji. Dopuszczalne granice zastosowania dla tego uwzględnienia zależą od stosunku istniejącej siły wewnętrznej do w pełni plastycznej siły wewnętrznej. Pięć pól wprowadzania umożliwia definiowanie ustawień przez użytkownika.
Sprawdzenie wartości granicznej (c/t)
W tej sekcji okna dialogowego można aktywować lub dezaktywować kontrolę stosunków c/t.
Traktowanie kombinacji wyników
Podczas obliczania kombinacji wyników zestaw wyników uzyskuje się dzięki superpozycji wyników w każdym miejscu pręta, co uniemożliwia jednoznaczne określenie współczynników momentu. W tej sekcji można zatem dowolnie zdefiniować globalny współczynnik momentu dla obliczeń kombinacji wyników. Wstępnie zdefiniowane wartości są bezpieczne, niezależnie od metody obliczeniowej.
Proste definiowanie etapów budowy konstrukcji w programie RFEM/RSTAB wraz z wizualizacją
Dodawanie, usuwanie i modyfikacja właściwości pręta, powierzchni i brył (np. przegubów prętowych, mimośrodów powierzchniowych, stopni swobody dla podpór itp.)
Możliwość superpozycji etapów budowy z dodatkowymi obciążeniami tymczasowymi; na przykład obciążenia montażowe lub montaż dźwigów i inne
Uwzględnienie efektów nieliniowych, takich jak uszkodzenie pręta rozciąganego, sprężyste podłoże lub podpora nieliniowa
Numeryczne i graficzne wyświetlanie wyników dla poszczególnych etapów budowy lub jako obwiednia (Maks./Min.) wszystkich etapów budowy
Szczegółowy protokół wydruku wraz z dokumentacją wszystkich danych konstrukcyjnych i obciążeń dla każdego etapu budowy